مدی و لئو، پالو آلتو

مدی در کودکی در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد استنفورد به دیابت نوع 1 مبتلا شد. تجربیات او در بیمارستان الهام بخش او شد تا حرفه پرستاری را در مراقبت های بهداشتی استانفورد دنبال کند. مدی و همسرش دیوید در پالو آلتو زندگی می‌کنند، در فاصله کوتاهی از بیمارستان که نقش مهمی در زندگی آنها ایفا کرده است. 

وقتی مدی اولین فرزندشان را باردار شد، می‌دانست که بارداری به دلیل دیابتش پرخطر خواهد بود. بارداری او زمانی پیچیده تر شد که در اسکن آناتومی 20 هفته ای او، پزشکان متوجه یک مشکل بالقوه در رشد قلب نوزادشان شدند. پس از یک آخر هفته ترس و استرس از تشخیص احتمالی، اکوکاردیوگرام جنین شک و ترس را تأیید کرد: پسر آنها، لئو، دچار انتقال عروق بزرگ (TGA) شد، یک بیماری قلبی مادرزادی نادر و جدی. در TGA، دو شریان اصلی قلب، آئورت و شریان ریوی، تعویض می‌شوند و باعث می‌شوند که خون غنی از اکسیژن و فقیر از اکسیژن به‌طور نامناسب گردش کند. 

مادی و دیوید توسط میشل کاپلینسکی، MD، متخصص قلب جنین لئو، که میزان موفقیت بالای جراحی برای اصلاح وضعیت قلب را توضیح داد، اطمینان یافتند. با این حال، او همچنین به آنها هشدار داد که این سفر چگونه خواهد بود. جراحی قلب باز اندکی پس از تولد، بستری طولانی مدت در بیمارستان و عوارض احتمالی، از جمله احتمال تاخیر در رشد. علیرغم اخبار سنگین، مدی و دیوید با دلسوزی و تخصص تیم مراقبت از بیمارستان کودکان پاکارد دلداری دادند. 

 مدی می‌گوید: «دریافت تشخیص لئو یکی از ترسناک‌ترین روزهای زندگی من بود، اما می‌دانستم که در بهترین دست‌ها هستیم. "هیچ جای دیگری به جز بیمارستان کودکان پاکارد وجود نداشت. ما از آن روز به بعد به طور باورنکردنی، هم از نظر سلامتی و هم از نظر لئو حمایت می شدیم. تک تک پرستاران، پزشکان، کارکنان کمکی، خانه دار و تکنسین ها تاثیر مثبتی روی ما گذاشته اند." 

 در هفته 33، مدی علائم پره اکلامپسی را نشان داد و در بیمارستان بستری شد. او امیدوار بود که این فقط یک شب اقامت باشد و مشتاق بازگشت به خانه و استراحت قبل از سزارین برنامه ریزی شده خود در هفته 37 باشد. با این حال، وضعیت او به سرعت بدتر شد و لئو در هفته 34 از طریق سزارین به دنیا آمد. لئو به دلیل نارس بودن و نقایص قلبی پس از تولد برای تثبیت سریعاً به بخش مراقبت های ویژه نوزادان منتقل شد. لئو بیش از حد انتظار در NICU ماند تا به ریه ها و مغزش اجازه دهد تا قبل از عمل جراحی قلبش رشد بیشتری پیدا کنند. 

 وقتی لئو 2 هفته داشت، تحت عمل جراحی قرار گرفت که توسط مایکل ما، MD انجام شد. مدی به یاد می آورد که دکتر ما چگونه شریان های لئو را به اندازه رشته های پرتقال ماندارین توصیف کرد. با وجود یک عمل موفقیت آمیز، لئو با چالش های دیگری از جمله تشنج بعد از عمل، مشکلات ریتم قلبی، و وضعیتی به نام شیلوتوراکس، که در آن مایع در قفسه سینه لئو جمع می‌شود و همه اینها بهبودی او را پیچیده کرده و بستری شدن او را طولانی‌تر می‌کند. 

این خانواده در طول سفر خود از حمایت فوق العاده ای از تیم مراقبت از کودکان پاکارد خود برخوردار شدند. متخصصان زندگی کودک رد پاهایی را به عنوان یادگاری ساختند و دیوید با تیم در فعالیتی برای ساخت قاب عکس شرکت کرد که اکنون جایگاه ویژه ای در مهد کودک لئو دارد. دیوید که می‌خواست همه چیز را درباره لئو یاد بگیرد، در مورد آناتومی او، درمان‌هایی که داشت و دستگاه‌های موجود در اتاق لئو سؤالاتی پرسید و کارکنان وقت گذاشتند و همه چیز را برای او توضیح دادند و مطمئن شدند که او احساس می‌کند درگیر مراقبت از لئو است. 

 دیوید می‌گوید: «هر بار که وارد پاکارد می‌شدم، احساس می‌کردم که در خانه هستم. "هر تعامل با کارکنان احساس شخصی می کرد، که برای آنها بیش از یک شغل بود. تلاش آنها برای اطمینان از اینکه من و خانواده ام احساس مراقبت و راحتی می کردیم بی بدیل بود." 

لئو پس از گذراندن چهار هفته در بخش مراقبت‌های ویژه قلب و عروق، سرانجام آنقدر خوب شد که به خانه برود و دو خواهر و برادر پشمالو خود، سگ‌های بوون و مارلی را ملاقات کند.  

 امروز لئو در حال پیشرفت است. او کودکی شاد است، مشغول راه رفتن و خوردن هر چیزی که می تواند و لذت بردن از زندگی با والدینش است. خانواده پر از هیجان در مورد آینده خود هستند، به خصوص که آنها آماده می شوند تا مدی و لئو نقش قهرمانان صبور را در Summer Scamper در روز شنبه، 21 ژوئن بر عهده گیرند.